Με αφορμή τις “αμπελοφιλοσοφίες” που γράφονται σχετικά με τις έννοιες προδότης, προδομένος, λιποτάκτης, ντροπή κλπ, ας πάρουμε λίγο τα πράγματα με τη σειρά.
Ο όρος “προδότης” αναφέρεται σε κάποιον που προδίδει την εμπιστοσύνη, την αφοσίωση ή την πίστη που του έχει εμπιστευτεί κάποιος άλλος. Ένας προδότης μπορεί να είναι κάποιος που αποκαλύπτει πληροφορίες ή μυστικά που θα έπρεπε να παραμείνουν εμπιστευτικά, να αντιτίθεται σε συμφέροντα ή αξίες που έχει υποσχεθεί να υπερασπιστεί, ή να εκμεταλλεύεται μια εμπιστοσύνη για προσωπικό όφελος.
Με βάση αυτά λοιπόν, προδότες δεν μπορεί να χαρακτηριστούν αυτοί που συνειδητά επιλέγουν να απέχουν από μια εκλογική διαδικασία (για λόγους που μπορεί να είναι και σοβαροί) και μάλιστα ενδεχομένως με τη συναίνεση του αρχηγού της παράταξης. Προδότες είναι αυτοί που ενώ ο κόσμος τους τίμησε με την ψήφο του επειδή συμφωνούσε με τους στόχους και τα οράματα της παράταξης όπου και ανήκαν, αυτοί την επόμενη μέρα των εκλογών και πριν “αλέκτωρ λαλήσει τρείς” βρέθηκαν στην αγκαλιά μιας άλλης για ευνόητους λόγους.
Πως αλήθεια θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε κάποιους οι οποίοι στις προηγούμενες εκλογές ήταν δίπλα και στήριζαν μια παράταξη, αλλά παράλληλα τις “ελεύθερες ώρες” τους βοηθούσαν μια δεύτερη αντίπαλη και σήμερα παρέχουν τις υπηρεσίες τους σε μια τρίτη.
Πως θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε αυτούς που αντί για βοηθοί και φίλοι, ξεχνώντας επιλεκτικά τα χρόνια φιλίας συμπόρευσης και αγώνων, γίνονται ανταγωνιστές που όπως μάλιστα λένε και οι “κακές γλώσσες” για τριάντα αργύρια.
Δεν ντρέπονται αυτοί που από την ανυπαρξία και το τίποτα, χάρη στις “πλάτες” στη γενναιοδωρία και καλοσύνη κάποιων ισχυρών που τους ανέδειξαν, τώρα κουνάν το δάχτυλο και κρίνουν κάτω από τον μανδύα της δήθεν άποψης νομίζοντας ότι έγιναν και κάτι.
Πως θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε τους ανθρώπους που βλάπτουν την ψυχική υγεία κάποιων προς τέρψιν της δικής τους.
‘Οπως πολύ σοφά είπε ο Αρίσταρχος «Ουδείς επικινδυνότερος εχθρός εκ του ευεργετηθέντος αχαρίστου» Ο αχάριστος όχι μόνο δεν νοεί να ανταποδώσει το καλό αλλά με πλήρη αήθεια ούτε καν το αναγνωρίζει. Αυτός είναι ο ορισμός της αχαριστίας στην απλή του έκφραση. Η αλαζονεία και η υπεροψία κυβερνούν τη σκέψη και τον λόγο του. Χίλια καλά να κάνεις, λέει ο λαός, ένα να μην κάνεις είναι σαν να μην έκανες κανένα….
Όλοι θα κριθούν από τους πολίτες οι οποίοι έχουν και τον πρώτο λόγο στις επερχόμενες εκλογές. Απλά κάποιοι αντί να προάγουν πολιτικό πολιτισμό, γιατί έτσι μόνο θα πάμε μπροστά, αντίθετα προτιμούν να τα τσουβαλιάζουν όλα στο βωμό…ποιανού άραγε…Αυτές οι προπαγανδιστικές πρακτικές δυστυχώς μας γυρίζουν πίσω και μας θυμίζουν άλλους καιρούς και μαύρα χρόνια.
ΥΓ1. Ας προσέξουν πολύ καλά οι υποψήφιοι που τους έχουν δίπλα τους, γιατί όσο εύκολα “πούλησαν” τους προηγούμενους, ευκολότερα θα “πουλήσουν” και αυτούς, γιατί πολύ απλά πάντα θα υπάρχει κάποιος που πληρώνει περισσότερα.
ΥΓ2. Αγοράζεις ότι έχει τιμή…Ότι έχει αξία, το κατακτάς.
“ΜΙΑ ΑΠΟΨΗ”
